زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادات استعلا





واژه دال بر بالایی و برتری را ادات استعلا گویند.


۱ - تعریف



«ادات استعلا» از جمله ادوات به کار رفته در قرآن است که معنای فوقیت و بالایی را می‌رساند.
مشهورترین مصداق این ادات، کلمه « علی » است که بیشترین مورد کاربرد آن « استعلا » است. استعلا یا حسی است یا معنوی؛ که هر دو معنا در قرآن استعمال شده است؛ مانند:
۱. (…وعلی الفلک تحملون)؛ «و بر کشتی حمل شوید». ( استعلای محسوس
۲. (فضلنا بعضهم علی بعض)؛ «برخی از آن پیامبران را بر برخی دیگر برتری بخشیدیم». ( استعلای معنوی ).

۲ - پانویس


 
۱. سوره مؤمن/۴۰، آیه۸۰.    
۲. سوره بقره/۲، آیه۲۵۳.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص ۲۳۷-۲۳۸.    
۴. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۸۴.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات استعلا».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.